23- در این آیه برای اثبات «یوم الدین» به برهان «نطق و تکلم» استناد کرده است! ما هرگاه اراده کنیم سخنی به زبان آوریم، به مغز خود فرمان می‌دهیم از بایگانی عظیم اطلاعات خود مطلب مورد نیاز را بیرون آورد، آنگاه به ابزار گویایی خود، از لب و دهان و زبان گرفته تا ماهیچه‌هایی که هوای ریه را از تارهای صوتی عبور می‌دهند، و نیز عضلات صورت که به ادای صوت ما مدد می‌رسانند فرمان می‌دهیم سخنی که اراده کرده‌ایم ادا کنند! همه این فعل و انفعالات، که سریع‌تر از سرعت برق انجام می‌شود، نشانه‌ای است از عرضه اطلاعات در «یوم الدین». منکران می‌پندارند چگونه ممکن است تمامی گفتار و کردارشان ثبت و ضبط و روز رستاخیز عرضه گردد؟ غافل از آن‌که ناطقه آدمی به سادگی چنین می‌کند و این آسان‌ترین نشانه و صادق‌ترین گواه است که می‌توان از مخزن علم و اطلاعات ذخیره شده در ذرات وجود، عملکرد طول عمر انسان را در لحظه‌ای به او عرضه کرد.