25- در این آیه به جای «ذهَبَ»، فعل «راغَ» به کار رفته است که با توجه به دو مورد دیگر کاربرد این کلمه در قرآن [صافات 91 (37:91) و 93]، معنای مخفیانه رفتن می‌دهد. در دو آیه دیگر، پنهانی رفتن حضرت ابراهیم به بُت‌خانه و شکستن بت‌ها را، بدون توجه مردم، با فعل «راغ» وصف کرده است.

26- گوساله‌ برای مردمان قرن‌ها و هزاره‌های پیش، که با دامداری و کشاورزی زندگی می‌کردند، از کودکان‌شان عزیزتر بود و به او وابسته‌تر بودند. گوساله ذبح کردن برای مهمان، آن‌هم فربه‌ترین! دلالت بر عالی‌ترین مهمان‌نوازی و کریمانه‌ترین نیکی بلاعوض می‌کند. در این آیه به کمیت طعام [گوساله فربه] اشاره شده است و در تکرار همین داستان در آیه 69 سوره هود (11:69) ، به کباب کردن آن [کمیّت پذیرایی] که آمده است: کباب گوساله تازه‌ای برای آنان آورد [جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِیذٍ].