فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ
پس [چون غذایی نخوردند] از آنها احساس بیمی کرد،29 گفتند: نترس [ما فرشته‌ایم] و او را به پسری دانا30 مژده دادند.
29- طبق رسم آن روزگار وقتی کسی غذای صاحبخانه را نمی‌خورد، نشانه دشمنی و قصد سوء تلقی می‌شد. اما آنها فرشته بودند و نمی‌توانستند چیزی بخورند.
30- منظور اسحق(ع) است که فرزندی بسیار دانا [علیم- حجر 53 (15:53) ] و بسیار مسلط بر نفس [حلیم- صافات 101 (37:101) ] بود.