يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ

آنکه [از باور به قیامت] روی برگردان شده،10 به آن بی‌اعتنایی [=مخالفت] می‌کند.

10- «افک» نوعی واژگونگی در پندار و گفتار و کردار است که حقیقت را وارونه می‌بیند. دروغ نیز از این افک نامیده می‌شود. افک هرگاه با حرف اضافه «عن» بیاید «یُؤْفَکُ عَنْهُ»، معنای مخالفت و ناباوری نسبت به یک اندیشه یا عمل و «دور شدن» از آن می‌دهد. مثل: احقاف 22 (46:22) - «قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِکَنَا عَنْ آلِهَتِنَا...».