اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
[اینک] به آن درآیید14 که چه شکیبایی کنید چه نکنید، بر شما یکسان است؛ جز این نیست که به خاطر [=در بازتاب] آنچه همواره [در زندگی] می‌کردید کیفر می‌بینید.
14- «صلی» ملازمت و یکی شدن با چیزی است که شخص با آن خو گرفته و از جنس آن شده باشد. کسانی که در دنیا آتش به پا کردند و دل‌هایی را سوزاندند، به همان آتشی در می‌آیند که خود روشن کننده آن بوده‌اند. همچنانکه کشاورز به بوستانی در می‌آید که خود کاشته باشد و آنچه درو می‌کند حاصل عمل خودش است.