يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ

و در آنجا جام‌هایی از یکدیگر بستانند20 که در آن نه بیهودگی است و نه گناه21 [=منیّت].

20- در این آیه گرفتن جام با فعل «یَتَنَازَعُون» وصف شده است که از ریشه «نزع» به معنای کندن یا خارج کردن چیزی از جای خویش است. این حالت با «اخذ» کردن که گرفتن عادی است تفاوت دارد. «نزاع»های دنیایی چون بر سر قدرت و ثروت است، منفی است، اما از آنجایی که مؤمنین با یکدیگر در دنیا مسابقه و مسارعه در کار خیر دارند، در آخرت نیز پاداش تأثیرات متقابله مثبت را در ربودن جام‌های شراب بهشتی از یکدیگر دریافت می‌دارند.

21- «تأثیم» از ریشه «اثم» را که عموماً «گناه» ترجمه می‌کنند، اما اثم مقابل بِرّ است. اگر برّ دلالت بر وسعت اندیشه و عمل می‌کند، اثم دلالت بر تنگ نظری و بسته بودن میدان عمل دارد. اثیم کسی است که خودبین و خودپرست است.