22- «غِلْمَان» به نوجوان گفته می‌شود. تشبیه آنان به مروارید بر لطافت و طراوت و صفای آنها دلالت می‌کند. مفسرین نقش این نوجوانان را خدمتگزاری و پذیرایی از بهشتیان شمرده‌اند، گرچه فعل «یُطَاف» که در آیه 15 همین سوره (52:15) [و سوره‌های واقعه 17 (56:17) و زخرف 71 (43:71) ] آمده نیز می‌تواند مؤیدی بر این نظر باشد، اما دور و بَر والدین بودن کودکان و ارتباط تنگاتنگ آنان با پدر و مادر نیز در قرآن با فعل «طواف» توصیف شده است: نور 58 (24:58) - «...طَوَّافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلَى بَعْض...». برای والدین و نیز خویشاوندان نزدیک، مشاهده طراوت و صفای مراورید مانندِ کودکان خردسال و شیرینی کلمات تازه‌ای که به زبان می‌آورند، از لذت‌های غیر قابل وصف زندگی است.