30- «تَرَبَّصُوا» از ریشه «رَبْص» [انتظار]، با «فَانْتَظِرُوا» و «فَارتَقِبُوا» [مراقب بودن] از نظر معنایی نزدیک است؛ با این تفاوت که در «انتظار» آینده روشن به همراه امید مورد نظر است و در تَرَبَّص نوعی بدخواهی یا آینده سخت و تیره. مثل: تحمّل سه یا چهار ماه دوران عِدّه زنان مطلّقه یا بیوه پس از طلاق یا مرگ همسرشان [بقره 226 (2:226) ، 228 (2:228) و 234 (2:234) ]. مشتقات این کلمه 17 بار و همواره در باب تفعّل در قرآن آمده است که چشم انتظاری است به حوادث بد؛ «رَیْبَ الْمَنُونِ» [مرگ- طور 30 (52:30) ] و «الدَّوَائِرَ» [سختی‌های روزگار- توبه 98 (9:98) ].