46- 19 بار در قرآن فرمان «صبر» به پیامبر در برابر سختی‌های رسالت و گفتار و کردار منکران آمده است. به دنبال فرمان صبر، سبک نشدن در برابر آنهایی که باوری یقینی به آخرت ندارند و به دنیا و بهره‌مندی‌ها و رقابت‌های آن دلخوشند توصیه شده است. گویی گفتار و کردار توهین‌آمیز و تهاجمی آنها طوفانی به پا می‌کند که پیامبر و پیروان او باید استواری و ثبات قدم نشان دهند.

47- در جمله «فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا»، تحت نظر کسی بودن دلالت بر توجه و مراقبت و حمایت می‌کند. نظر خدا همان نصرت و رحمت اوست.

48- تسبیح به حمد ربّ، به گفته مرحوم طالقانی، عالی‌ترین مرحله تسبیح است که از ستایش ارباب عالم هستی و شیفتگی نسبت به جمال و کمال و بی‌عیب و نقص بودن مطلق او ناشی می‌شود. عمل تسبیح، مشارکت در این سنفونی و ایفا کردن نقشی مثبت در ارکستر عظیم عالم هستی است. عالی‌تر از تسبیح بحمد ربّ، تسبیح باسم ربّک‌العظیم [واقعه 74 (56:74) و حاقه 52 (69:52) ]، و تسبیح باسم ربّک‌الاعلی [اعلی 1 (87:1) ] است که عظمت و عالی بودن تدبیر ربّ را در دل و دیده مجسّم می‌سازد.