5- منظور از «وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ» طبق آیه 32 سوره انبیاء (21:32) [وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا] احتمالا باید همان آسمان زمین، یعنی طبقات هفتگانه جوّ باشد، به خصوص آخرین طبقه مغناطیسی آن که تا حداقل ده برابر شعاع زمین ارتفاع یافته است. این احتمال را آیات 6 تا 10 سوره صافات (37:6) نیز تأیید می‌کند که به جای «اَلسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ» وصف «الْمَلَإِ الْأَعْلَى» را به کار برده است «إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِینَهٍ الْکَوَاکِبِ وَحِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ مَارِدٍ لا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ إِلاَّ مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَهَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ».