6- در لغت نامه معروف «المنجد»، ذیل ریشه «سَجَرَ»، آیه 6 سوره تکویر (81:6) «وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَت» را «آنگاه که دریاها طغیان کنند» ترجمه کرده است، همچنین فعل مجهول «سُجِّرَ» در مورد دریا را «طغیان کرد و طوفانی شد و امواجش به هوا خاست»، و نیز «مَسْجُور» [اسم مفعول] را «آنچه ساکن و در عین حال پُر است» ترجمه کرده است. آنچه در اصل این کلمه عمومیت دارد، مفهوم پُر و لبریز بودن است و از این منظر به پُر شدن تنور از هیزم و افروخته شدن آن، پُر شدن بستر رودخانه از طغیان آب، جوشیدن آب از زمین و جاری شدن آن و نیز سیلابی که همه جا را پُر می‌کند گفته می‌شود.
با توجه به کاربرد این کلمه در زبان عربی، به نظر می‌رسد «بَحْرِ الْمَسْجُورِ» را بتوان دریاهای شدیداً طوفانی که امواج بلند آن نماد پُر و لبریز شدن است ترجمه کرد. طوفانِ شدید این پدید، بزرگترین خرابی را در شهرهای ساحلی پدید می‌آورد.