15- «سِدْر» درختی تناور، پر شاخ و برگ، سایه‌دار، پر ثمر [به شکل سنجد و کُنار] و شناخته شده برای اعراب معاصر نزول قرآن بوده که تا 2000 سال هم گفته شده عمر می‌کند. کلمه «سدر» دو بار در آیات 14 و 16 این دو سوره و دو بار در: سبا 16 (34:16) - «مِنْ سِدْرٍ قَلِیلٍ» و واقعه 28 (56:28) - «فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ» آمده است. «سِدْرَهِ الْمُنْتَهَى»، ظاهرا آخرین درختی در ارتفاعات بوده که چوپانان می‌توانستند گوسفندان خود را تا آنجا بچرانند.