8- حرف باء در «بِالْأُفُقِ الْمُبِین» معنای استعانت و سببیّت دارد، پیامبر آن رسول کریم، یا آن حقایق را، به سبب و به کمک افق روشن ذهن خود دید. کلمه افق در اینجا معنای مجازی دارد و به افق آسمان دنیا ارتباطی ندارد. افق ذهن انسانها از افق‌های دنیایی بسی بالاتر می‌رود و در جهت مقابل، افق یا بلوغ علمی کسانی به تعبیر «ذَلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ...» [نجم 30 (53:30) ] در سطح تمتّعات زمینی متوقف می‌ماند. این تعبیر در آیه 23 سوره تکویر (81:23) نیز آمده است: «وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ». به اطراف و نواحی و چشم انداز آدمی نیز آفاق گفته می‌شود: فصلت 53 (41:53) - «سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنْفُسِهِمْ...».