40- «رَاوَدُوهُ» فعل ماضی جمع از ریشه «رَوَدَ»، با اراده و مرید و مراد هم‌خانواده است. از هشت موردی که این کلمه در قرآن آمده، هفت مورد آن در ارتباط با داستان «یوسف» است. رَاوَدُوه در باب مفاعله، بر تنازع دو اراده برای تحت تأثیر قرار دادن و غلبه بر یکدیگر دلالت می‌کند. مثل تلاش توأم با لطائف الحِیَل «زلیخا» برای راضی کردن «یوسف» و تلاش برادران یوسف برای راضی کردن پدرشان در سپردن او به آنها در رفتن به صحرا.

41- «طَمَسَ» نوعی محو کردن یا محو شدن است. مثل زوال نور ستارگان، کوری ظاهری یا باطنی [یس 66 (36:66) و قمر 37 (54:37) ]، نابودی و محو اموال [یونس 88 (10:88) ]، محو وجوه [صورت‌های باطنی و توجهات دل] و برگرداندن آنها به پشت [ارتجاع و عقبگرد].