52- «أَشْیَاعَ» جمع مکسّر شیعه است که در آیه 54 سبا (34:54) نیز آمده است «...کَمَا فُعِلَ بِأَشْیَاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ...». یاران و پیروان هر پیش‌گامی [در حق یا باطل] را «شیعه» او می‌نامند. مثل ابراهیم(ع) که شیعه تعالیم توحیدی نوح(ع) بود [صافات 83 (37:83) ] و ماجرای آن شیعه حضرت موسی(ع) در دوران فرعون [قصص 15 (28:15) ]. اما کلمه شیعه در قرآن عمدتاً معنای منفی داشته و دلالت بر تفرقه‌ای می‌کند که عامل آن پیروی از اشخاص و نظریات فرقه‌گرایانه غیر توحیدی است.