1- سوره واقعه در سومین سال بعثت در مکه نازل شده و همچون بقیه سوره‌های سه سال نخست، برمحور قیامت قرار دارد و سه چهارم مطالب آن [56 آیه ابتدا و 9 آیه انتها] به این موضوع اختصاص یافته است. در بخش میانی سوره، مباحث خداشناسی توحیدی با نگاه به آفرینش انسان از نطفه، گیاهان از دانه، نزول باران و پیدایش آتش مطرح شده است.
نام سوره اشاره به «واقعه» عظیمی است که در آستانه قیامت رخ می‌دهد. این نام علاوه بر آیات ابتدای این سوره، در آیات 75 و 76 اواخر آن نیز با سوگند به عظمت چنین پدیده‌ای آمده است: «فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیم».