9- «مُقَرَّب» کسی است که به معبود خود نزدیک شده باشد، کسی به خدا نزدیک‌تر است که در مسابقه ایمان و عمل صالح از بقیه پیشی گرفته باشد. «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» [واقعه 10 (56:10) و 11]. در قرآن این صفت برای فرشتگان [نساء 172 (4:172) ] و عیسی مسیح(ع) [آل‌عمران 45 (3:45) ] ذکر شده است. مقرّبین در گذشته تاریخ بیش از نسل‌های بعدی بوده‌اند [واقعه 14 (56:14) ]. در جهت مخالف، مفهوم دنیایی تقرّب به قدرت و ثروت را در وعده فرعون به ساحران می‌توان دید [اعراف 114 (7:114) و شعراء 42 (26:42) ].