لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
در آنجا نه [سخن] بیهوده‌ای می‌شنوند و نه خودستایی.19
19- «تأثیم» از ریشه «اثم» را که عموماً "گناه" ترجمه می‌کنند، در اینجا منیّت ترجمه کرده‌ایم. همانطور که قبلا نیز گفته شده، اثم مقابل بِرّ است. اگر برّ دلالت بر وسعت اندیشه و عمل می‌کند، اثم دلالت بر تنگ نظری و بسته بودن میدان عمل دارد. اثیم کسی است که خودبین و خودپرست است. برای گناه در قرآن کلمات زیادی همچون: ذنب، جرم، حوب و... آمده که هر کدام دلالت بر ریشه و عامل ویژه‌ای از گناه می‌کند [مراجعه به مقاله «گناه شناسی» در کتاب «کلماتی از قرآن» از همین قلم].