إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا

جز گفتار سراسر سلام20 [=سلامت از هر یاوه و خودخواهی].

20- تکرار کلمه سلام در آیه «إِلاَّ قِیلاً سَلامًا سَلامًا» وصفی از نهایت پاکی در همه ابعاد سلامت است. سلام نامی از نام‌های نیکوی خداست [حشر 23 (59:23) ]، بهشت نیز دارالسلام نامیده شده [یونس 25 (10:25) و انعام 127 (6:127) ]. پس آنچه بهشتیان از جانب خدا، فرشتگان و مؤمنین می‌شنوند، یکسره سلام است: «سَلامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحِیم» [یس 58 (36:58) ]؛ «ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُود» [ق 34 (50:34) ]؛ «تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلامٌ» [احزاب 44 (33:44) ]؛ «یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّهَ» [نحل 32 (16:32) ]؛ «سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ» [رعد 24 (13:24) ]؛ «وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّهِ أَنْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ» [اعراف 46 (7:46) ]؛ «فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِین» [واقعه 91 (56:91) ].