21- «سِدْر» درختی تناور، پر شاخ و برگ، سایه‌دار، پر ثمر [به شکل سنجد و کُنار] و شناخته شده برای اعراب معاصر نزول قرآن بوده که تا 2000 سال هم گفته شده عمر می‌کند. اما «مَخْضُودٍ» از خَضَدَ، به شاخه پر باری که از سنگینی میوه خم شده باشد گفته می‌شود، برخی آن را بدون خار تفسیر کرده‌اند، در هرحال این معانی دلالت بر دسترس بودن بدون رنج و زحمت و پربار بودن میوه آن درخت می‌کند. شبیه این معنا در سوره الرحمن 55 (55:55) - «...وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ» [میوه‌های چیده شده هر دو باغ در دسترس بود]، حاقه 23 (69:23) - «قُطُوفُهَا دَانِیَهٌ»، انسان 14 (76:14) «...قُطُوفُهَا تَذْلِیلاً»، انعام 99 (6:99) - «...وَمِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیَه...» و رعد 35 (13:35) - «...أُکُلُهَا دَائِمٌ...» دیده می‌شود.