وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
و درختان سایه دار با خوشه‌های بر هم نشسته22 [=برخورداری سهل و آسان]،
22- «طَلْحٍ» نیز درخت بلند و پرسایه‌ای است که گویا گُل‌های معطری نیز دارد. برخی آن را درخت موز دانسته‌اند، ظاهراً سدر درختی با برگ‌های کوچک و طلح دارای برگهایی پهن است و هر دو سایه‌دار و دارای ثمراند. «مَنْضُودٍ» از نَضَدَ، دلالت بر روی هم چیده شدن میوه‌ها می‌کند که موز مصداقی از آن است. هرچند این درخت برای مخاطبین معاصر نزول قرآن شناخته شده بوده، ولی نکره آمدنش نشان می‌دهد این اشاره‌ها فقط برای تقریب به ذهن و نشانه‌ای تمثیلی است.