2- مفسرین و مترجمین، تا جایی که نگارنده دیده است، جمله: «خافضه رافعه» را به پائین آوردن تبه‌کاران و بالا بردن نیکان در قیامت مربوط دانسته‌اند، در حالی که این آیه در وسط شش آیه‌ای واقع شده که تماماً به نشانه‌های فیزیکی زمین [یا منظومه شمسی و یا کهکشان] در آستانه قیامت اشاره دارد. آنچه از نظر علمی مسلم است، انفجار و مرگ ستاره‌های فروزان، که ناشی از تمام شدن سوخت ئیدروژن درونی آنها با تبدیل به هلیوم است، موجب انقباض اولیه [خافضه] ستاره، به دلیل غلبه نیروی جاذبه در اثر تقلیل نیروی دافعه، و سپس انبساط عکس‌العملی شدید پوسته بیرونی ستاره، به حجم هزاران برابر [رافعه]، می‌باشد. از نظر لغوی نیز معنای «خَفَضَ» پایین آوردن صدا، فروتنی و تواضع، پایین آمدن نرخ‌ها، کم شدن حرارت، سبک کردن و... می‌باشد، سه مورد دیگری که این واژه در قرآن تکرار شده، در وصف بال گشودن پرندگان برای جوجه‌ها [خفض جناح] یا فروتنی فرزندان برای والدین است. جمع کردن یا گشودن بال تعبیری است از همان انقباض و انبساط خورشیدهای فروزان در لحظه انفجار.