29- «سَمُوم» از «سُمّ»، سوراخ تنگ است. مثل سوراخ سوزن [اعراف 40 (7:40) ]. زهر را به دلیل نفوذش در سلول‌های بدن سم می‌گویند. «عذاب سموم» [طور 27 (52:27) ] نیز به عذابی گفته می‌شود که در عمق وجود گناهکاران نفوذ می‌کند. منافذ پوست انسان هم که بسیار ریز است «سام» نامیده می‌شود. حمیم نیز به آب داغ و جوشان گفته می‌شود. عذاب آخرت از آنجایی که ذاتی و درونی است، سموم شمرده می‌شود.