وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ

و بر شکستن عهد عظیم [=عهد فطری در دوری از شیطان و خواندن خالص خدا] پای می‌فشردند.33

33- «الْحِنْثِ» که دو بار در قرآن تکرار شده [ص 44 (38:44) و واقعه 46 (56:46) ]، به نقض عهد و شکستن پیمان گفته می‌شود. این که «حنث عظیم» چیست، جای تأمل دارد؛ چه بسا مهمترین پیمانی که شکسته می‌شود، نقض پیمان توحیدی و پرستش خدای یگانه و تمایل به شرک باشد: یاسین 60 (36:60) - «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ وَأَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ».