إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ
بی‌تردید این [گفتار]، مسلماً همان حقیقت یقینی [=قطعی] است؛71
71- سوره حاقه نیز عیناً با دو آیه انتهایی این سوره ختم می‌شود: «إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ». و تنها همین دو سوره است که با تسبیح به حمد پروردگار عظیم ختم می‌شود. گفته می‌شود پس از نزول سوره واقعه در سال دوم بعثت و فرمان «فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ»، به توصیه پیامبر مکرّم اسلام، مؤمنان به هنگام رکوع ذکر «سُبْحَانِ رَبّی العَظِیم وَ بِحَمْدِه» را تلاوت کردند.