يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، پروای خدا داشته باشید و فرستاده‌اش را باور [=پیروی] کنید تا از رحمت خویش شما را چند برابر دهد و برای شما نوری قرار دهد که به [هدایت] آن رفتار کنید62 [=خط مشی زندگی خویش بشناسید] و تا شما را بیامرزد [=پاک و اصلاح کند] که خداوند آمرزنده مهربان است.
62- «مَشْی» همان راه رفتن است و به صورت مجازی به راه و روش و شیوه رفتار با دیگران نیز گفته می‌شود. مثل لقمان 19 (31:19) - وَاقْصِدْ فِی مَشْیِکَ.... آیه 122 سوره انعام (6:122) نیز روشن شدن خط مشی رفتاری انسان با مردم، به مدد قرآن، را نشان می‌دهد: «أَوَمَنْ کَانَ مَیْتًا فَأَحْیَیْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُمَات...».