3- کلمات ظاهر و باطن علاوه بر این آیه، در 5 آیه دیگر قرآن آمده‌اند؛ 1] انعام 151 (6:151) - زشتی‌های آشکار و پنهان [وَلا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ...]، 2] لقمان 20 (31:20) - نعمت‌های فراوان ظاهری و باطنی [...وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَهً وَبَاطِنَهً...]، 3] اعراف 33 (7:33) - حرمت زشتی‌های ظاهری و باطنی [قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ...]، 4] انعام 120 (6:120) - ترک زشتی‌های ظاهری و باطنی [وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ...]، 5] حدید 13 (57:13) - در امنیت بودن کسانی که باطن خود را اصلاح کرده باشند و بیرون ماندن ظاهرنمایان [...بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَهُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ].
توضیحات زیر درباره ظاهر و باطن بودن خداوند در کلام امام علی(ع) در نهج‌البلاغه آمده است:
«وَالظَّاهِرِ لا بِرُؤْیَهٍ وَالْبَاطِنِ لا بِلَطَافَهٍ» [خطبه 152 بند 3]؛ « الظَّاهِرُ لا یُقَالُ مِمَّ وَالْبَاطِنُ لا یُقَالُ فِیمَ» [خطبه 163 بند 4]؛ «هُوَ الظَّاهِرُ عَلَیْهَا بِسُلْطَانِهِ وَعَظَمَتِهِ وَهُوَ الْبَاطِنُ لَهَا بِعِلْمِهِ وَمَعْرِفَتِهِ» [خطبه 186 بند 22]؛ «الظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِیرِهِ لِلنَّاظِرِینَ وَالْبَاطِنِ بِجَلالِ عِزَّتِهِ عَنْ فِکْرِ الْمُتَوَهِّمِینَ» [خطبه 213 بند 1]؛ «الْبَاطِنُ لِکُلِّ خَفِیَّهٍ وَالْحَاضِرُ لِکُلِّ سَرِیرَهٍ» [خطبه 132 بند 1].