وَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُـولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
[با چنین وعده‌‌ای] در حالی که فرستاده [خدا] شما را دعوت می‌کند تا به ربّ [=صاحب اختیار] خود ایمان آورید، شما را چه می‌شود که ایمان [خالص] به خدا نمی‌آورید؟9 حال آن که اگر [به راستی] مؤمن بوده باشید، [باید بدانید خدا] از شما [به وسیله عقل و فطرت] پیمان گرفته است.10
9- مشرکین، «الله» را به عنوان آفریدگار قبول داشتند ولی ربوبیّت، به معنای سرپرستی و کارگزاری امور را سپرده شده به واسطه‌ها می‌دانستند و به شفاعت فرشتگان و بُت‌ها متوسل می‌شدند.
10- «وثاق» بندی است که به وسیله آن بار را بر پشت مَرکب می‌بندند تا نیفتد، یا ریسمانی بر اسیران تا فرار نکنند. «مِیثَاق» در معنای مجازی، عهد و پیمان دوطرفه‌ای است که باید آن را در تعهد گرفت و پاسداری کرد تا نقض نشود.