هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَـرَءُوفٌ رَّحِيمٌ

اوست آن که آیاتی روشنگر11 بر بنده خویش نازل می‌کند تا شما را از تاریکی‌ها[ی جهل] به روشنایی [نور هدایت] در آورد؛12 به راستی خدا بر شما بسی رئوف و مهربان است.13

11- «بَیِّنَات» جمع «بَیِّنِه» [مؤنث مجازی بَیِّن]، به دلایل و آیات روشن و آشکار گفته می‌شود.

12- در این آیه «نور» مفرد آمده و «ظلمات»، چون انواع و اقسام گمراهی‌ها را شامل می‌شود، جمع آمده است. به سیر تحول و جریان خروج از تاریکی‌ها به سوی نور [و یا برعکس] علاوه بر این آیه، در سوره‌ها و آیات: مائده 15 (5:15) ، ابراهیم 1 (14:1) و 5 (14:5) ، احزاب 43 (33:43) ، بقره 257 (2:257) ، طلاق 11 (65:11) نیز اشاره شده است.

13- رئوف از نام‌های نیکوی خداست که 11 بار در قرآن تکرار شده است؛ 10 بار صفت خدا، یکبار صفت پیامبر اسلام [توبه 128 (9:128) ]. این نام عمدتاً [9 بار] همراه رحیم آمده است. رؤف و رحیم از نظر معنایی مشابه هستند، اما مفسّر «المیزان» رحمت را عام و رأفت را مخصوص کسی دانسته که مبتلا به گرفتاری است.