18- کلمه «فسیح» که تنها سه بار در قرآن و تنها در این سوره آمده، مقابل تنگی [ضیق] است و فراخی و گشادگی و وسعت را می‌رساند. منظور این است که فضای بیشتری از اماکن عمومی، که متعلق به همه مردم است، با زودتر رفتن و جا گرفتن برای خود قائل نشوید و احساس مالکیت نکنید.

19- «فَانْشُزُوا» از نَشْز [مکان بلند]، فرمانی برای از جا برخاستن است، زنده شدن مردگان را نیز، به اعتبار برخاستن از خاک، و نشوز مرد یا زن [بر یکدیگر] را، به اعتبار قد علم کردن و قدرت‌نمایی، نشوز می‌گویند [نساء 34 (4:34) و 128 (4:128) ].

20- این تذکر نشان می‌دهد منظور از مجالس، تنها مجالس وعظ و خطابه دینی در مساجد و حسینه‌ها نیست، بلکه شامل مکان‌های علمی نیز می‌شود. از جمله مراکز تجمع عظیمی [Convention Centers] که هرسال ده‌ها هزار نفر را در موضوعات متنوع علمی در خود جای می‌دهد و همزمان در ده‌ها سالن در زمینه‌های مختلف بحث و گفتگو می‌شود. شرکت کنندگان در این مجامع علمی که هزاران مقاله تحقیقی [Papers] ارائه می‌دهند، مصداق همان «یَرْفَعِ الله» می‌باشد که آثار آن را در ابعاد مختلف مشاهده می‌کنیم.