23- مراد از غضب خدا، صفت فعلی او و عقوبتی است که در نظام کیفری‌اش برای ظلم و ستم قرار داده است [همچون اثر کشندگی در سم و سوزش در آتش]. آدمیان زمانی خشم می‌گیرند و عکس‌العمل نشان می‌دهند که رفتاری را خلاف رضایت خود ببینند، قوانینی که خداوند در جهان و در عالم انسانها قرار داده است چنین عکس‌العملی را نشان می‌دهند: طه 81 (20:81) - «...وَلا تَطْغَوْا فِیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبِی....» طغیان نکنید که خشم من بر شما گشوده خواهد شد...]. واژه غضب در قرآن یکبار درباره قوم عاد، و 10 بار [عدد تمام] درباره بنی‌اسرائیل [یهودیان]، به دلیل طغیان و عهدشکنی‌های آن قوم به کار رفته است. در اینجا با توجه به سیاق آیات منظور منافقین‌اند.