278- اگر به باور بسیاری از دینداران سنّتی، ارواح انبیاء(ع) و امامان(ع) از امور مردم تا قیامت آگاهند و اعمال نیک و بد بندگان همه روزه بر آنها عرضه می‌شود، پس چرا چنین پاسخی می‌دهند!؟ برخی مفسرین محترم، این پاسخ را «ادب رسالت» نامیده و گفته‌اند پیامبران نمی‌خواستند نزد خدای علاّم الغیوب سخنی بگویند! اما از نظر منطقی این توجیه همانقدر اعتبار دارد که شاگردی در پاسخ به سؤال استاد بگوید: شما خودتان همه چیز را می‌دانید و علامه دهرید، شرمنده‌ام چیزی بگویم!! این اعتراف را خداوندی که تنها او سمیع و بصیر، حاضر و ناظر، مراقب و شاهد و علیم و خبیر است، به صراحت در قرآن بیان داشته است تا فردا نگویند: ما گمان می‌کردیم آنها دعاهای ما را می‌شنوند و حاجاتمان را برآورده می‌سازند!