295- ر ک به پاورقی 212 (5:75) .

296- ر ک به پاورقی 55 (5:12) .

297- ر ک به پاورقی 69 (5:16) .

298- فوز و فلاح را رستگاری معنا می‌کنند، ولی تفاوتی اساسی در میان این دو واژه وجود دارد؛ فلاح از ریشه «فَلَحَ» شکفتن و شکوفا شدن استعدادهای بالقوه معنوی در نفس آدمی است، اما فوز، به سلامت رسیدن به مقصود و نجات یافتن از خطرات مسیر می‌باشد. اعراب به بیابان و صحاری کویری «مفازه» می‌گفتند و عبور به سلامت از چنین صحاری سوزانی را «فوز» می‌دانستند. «رضایت خدا» همان فوز عظیم، بالاتر از بهشت و عالی‌ترین مرتبه‌ای است که انسان می‌تواند به آن نایل شود: توبه 72 (9:72) - وَعَدَ اللهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَهً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ. این حقیقت را در آیه 15 آل‌عمران (3:15) و 21 توبه (9:21) نیز می‌توانید بیابید.