قَالُوا يَامُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّى يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِن يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ

گفتند: ای موسی، در آن [سرزمین] مردمانی زورگو [=خودکامه] هستند 81 که تا [به پای خودشان] از آنجا خارج نشوند، ما هرگز در آن داخل نمی‌شویم! و [البته] اگر از آنجا بیرون رفتند، ما داخل شدنی هستیم. 82

81- صفت جبار در مورد انسان‌ها مذموم است زیرا تنها خداست که «جبران کننده» نواقص و نیازهای بندگان و جاری کننده اراده خویش بر خلق است [مراجعه به کتاب «اسماء الحسنی» از همین قلم]. جباریّت به اصطلاح امروزی، معادل دیکتاتوری، استبداد و خودکامگی می‌باشد.

82- آن قوم جبار برحسب آنچه در تورات آمده و مورخین گزارش داده‌اند، «عمالقه» بوده‌اند.