99- «طَوَّعَ»، میل و رغبت، و اطاعت، فرمانبری داوطلبانه [نه با اکراه و اجبار] است. تطوّع [در باب تفعّل- مثل تکلّف و تکبّر] کاری را برخود قبولاندن و موجّه ساختن است. در این آیه قبولاندن جنایتی بر خود، و در آیه 184 سوره بقره (2:184) ، پذیرش داوطلبانه و با میل و رغبت روزه رمضان مورد نظر است [...فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ...]. همچنین در سوره توبه 79 (9:79) ، مشتاقان داوطلب برای مشارکت در مخارج جهاد دفاعی را معرفی می‌کند [...الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقَاتِ...].

100- «أَصْبَحَ» [همچون امسی]، دلالت بر انجام شدنی پس از گذشت زمان می‌کند، نماد صبح نیز بر گذشت شب تیره و تار حکایت‌ها دارد. وقتی ظلمت ظلم و ستم با نور صبح ندامت برچیده شد، زیان آشکار می‌گردد.