119- معنای «من یشاء» که «به هر که خواهد» ترجمه می‌شود، ممکن است با «دلبخواه» مصطلح در زبان فارسی اشتباه گرفته شود، اما مشیّت خدا همان نظامات و قوانین اوست که هر کس خود را با آن هماهنگ سازد سود می‌برد. در مدرسه نیز معلمان هر کس را بخواهند قبول یا ردّ می‌کنند، اما نه به دلخواه، بلکه بر اساس لیاقت‌ها. اشاره به فرمانروایی مطلق خدا، در ارتباط با آیه قبل، که سخن از بخشیدن سارق پس از توبه در میان بود، هشداری است در منع انتقام گیری.

120- «قدیر» از ریشه «قدر» به معنای سازماندهی، اندازه‌گذاری و نظام‌بخشی است که البته پایه یا محصول قدرت و توانایی می‌باشد. همه پدیده‌های عالم، به اندازه و «قدر» معینی آفریده و مقدّر شده‌اند [رعد 8 (13:8) ، حجر 21 (15:21) ، قمر 49 (54:49) ]، از جمله باران که نزول آن در نقاط مختلف زمین کاملا تنظیم شده و روی حساب است [شوری 27 (42:27) و زخرف 11 (43:11) ]. خدا چون اندازه گذار و نظام بخش است، جایگاهی برای بخشش سارق در نظام خود قرار داده است.