لَـوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِـهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
چرا ربانیّون [=خداشناسان واقعی] 181 و عالمان [مذهبی] 182 آنان را از گفتار گنه‌آلود [به منیّت‌های فردی و قومی] و حرام خواری‌هاشان [=نزول‌گیری و رشوه] باز نمی‌دارند؟ 183 چه زشت است ریاکاری‌هایی که می‌کنند.184
181- ر ک به پاورقی 133 همین سوره (5:44) .
182- ر ک به پاورقی 134 همین سوره (5:44) .
183- این هشداری است به خداپرستان راستین و قشر آگاه جامعه که دربرابر سخنان شیطنت‌آمیز و شکمبارگی چپاولگران ثروت‌های ملی و متجاوزان به حقوق مردم سکوت نکنند و بی‌تفاوت و محافظه‌کار از کنار این مفاسد نگذرند. آیات 78 (5:78) و 79 همین سوره از سرزنش شدید داوود و عیسی‌بن مریم نسبت به چنین ستمگرانی سخن می‌گوید و قرآن چنین مسئولیتی را در قبال فریضه «امر بمعروف و نهی از منکر» به تفصیل تبیین کرده است.
184- ر ک به پاورقی 65 همین سوره (5:14) .