قُلْ يَاأَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
بگو: ای اهل کتاب! شما بر هیچ [حقانیّت استواری] نیستید، مگر آنکه تورات و انجیل و آنچه [=قرآنی] را که از جانب پروردگارتان بر شما [نیز] نازل شده است به پا دارید 196 [=جدّی بگیرید و به آن عمل کنید]. و [لی متأسفانه] آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده است، 197 مسلماً [فقط] بر طغیان و کفر بسیاری از آنها خواهد افزود. پس [با چنین عملکردی] بر مردمان منکر [=حق ستیزان انکار کننده] اندوهگین مباش. 198
196- به راستی چند درصد دینداران مذاهب متنوع در جهان متمدّن و مترّقی امروز، پیروان دیگر آیین‌ها را، اگر به دین خودشان عمل کنند، سعادتمند و اهل نجات می‌شمارند؟ جنگ‌های پایان ناپذیر میان فرقه‌های مختلف یک دین و آیین به کنار، کدام شریعت پیروان شریعت پیشین را تشویق و توصیه به پیروی راستین از همان باوری که دارند می‌کند؛ آنهم در 14 قرن پیش، در جامعه‌ای بی‌سواد و با نظاماتی قبیله‌ای!؟
197- ر ک به پاورقی 66 همین سوره (5:15) . در این آیه نزول قرآن را، هم بر پیامبر، و هم برای [هدایت و ارشاد] اهل کتاب ذکر کرده است.
198- غصه خوردن برای کسانی که در اسارت تعصّبات و برتری‌طلبی‌های قومی و دینی مانده‌اند و گوش به هیچ سخن حقی نمی‌دهند، جز اندوه بی‌حاصل و آسیب زدن به خود حاصلی ندارد.