لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلًا كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُـولٌ بِمَا لَا تَهْوَى أَنفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُوا وَفَرِيقًا يَقْتُلُونَ
همانا از بنیاسرائیل پیمان گرفتیم 204 و رسولانی را برای [هدایت] آنها فرستادیم، [اما] هر زمان رسولی پیامی [=فرمانی از سوی ما] آورد که خلاف امیالشان بود، 205 بعضی [رسولان] را دروغپرداز شمردند و بعضی را کُشتند. 206
204- وثاق، بندی است که بار را بر پشت مَرکب میبندند تا سقوط نکند، یا ریسمانی که اسیران را میبستند [محمّد 4 (47:4) ]، عروه الوثقی نیز ریسمان ایمانی ارتباط با خداست [بقره 256 (2:256) و لقمان 22 (31:22) ]. علاوه بر این آیه، در آیات 7، 12، 13 و 14 این سوره از میثاقی که خدا با یهود و نصاری بسته و از نقض میثاق آنها یاد کرده است. این میثاق ظاهراً همان شریعت و آیینی است که برای مؤمنین نقش قانون اساسی کشور را دارد.
205- کلمه «هَوی» مقابل «هُدی» است. مخالفت با هدایت الهی معنایش ترجیح تشخیص شخصی و تمایلات نفسانی میباشد.
206- بنیاسرائیل علاوه بر این آیه، به شهادت آیات دیگری از قرآن پیامبرانی [از جمله زکریا و یحیی] را کشتهاند [بقره 61 (2:61) ، 87 (2:87) ، 91 (2:91) و آلعمران 21 (3:21) ، 112 (3:112) ]. آیه 87 سوره بقره (2:87) نیز شباهت بسیاری با این آیه دارد.