لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ
کسانی از بنی‌اسرائیل که [نسبت به حقایق توحیدی] کفر ورزیدند، به زبان داوود و عیسی فرزند مریم لعنت شدند. 218 این [عکس‌العمل] به سبب نافرمانی [نسبت به حق] و تجاوز [مستمر] آنها بود.
218- لعنت داوود متعلق به دوران اقتدار یهود در بابل، و لعنت عیسی‌بن مریم متعلق به دوران متأخر آن قوم در زمان امپراطوری روم، و در دنیاپرستی و ریاکاری و سعایت و ساخت و پاختشان با آن نظام ستمگر علیه مؤمنان به عیسی(ع) بود که به وضوح در بخش‌های مختلف انجیل تحت عنوان «کاتبان و فریسیان»، آن متولیان متکبّر را به سختی مذمّت کرده است.