وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
و [اما] کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را دروغ شمردند، آنها دوزخی‌اند 228 [=ملازم و از جنس آنند].
228- معنای مصاحبت، نوعی همراهی و ملازمت است که به تدریج شخصیت انسان را به آنکه، یا آنچه با آن مصاحبت می‌کند شبیه می‌سازد؛ همچون صحابه رسول خدا و سایر مصاحبت‌های دنیایی. «اصحاب النار» بودن، شخصیت جهنمی پیدا کردنِ مردمان آتش‌افروز و ظالم است. مصاحبت با هر چیز از اعتماد و اتکاء به آن ناشی می‌شود و گام به گام در تأثیرپذیری، مشابهت حاصل می‌گردد. به گفته پروین اعتصامی:
گِلی خوش بوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتـم که مـُشکی یا عبیـری
کـه از بـوی دلاویــز تــو مستم
بگفتـا مـن گِـلی بَـد بـوی بـودم
ولیـکـن مــدتی با گـُـل نشستم
کمـال هم‌نشیـن در من اثـر کرد
وگرنه من همان‌خاکم‌که هستم