يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مردمانی را که خدا بر آنها غضب کرده34 به دوستی [سلطه‌آور] مگیرید،35 آنها همان گونه از [امکان] آخرت نومیدند36 که کافران از [زنده شدن] در گور خفتگان.
34 - مفسرین می‌گویند «مَغضُوبِ عَلَیهِمْ» به یهود اطلاق می‌شود. چون در قرآن 10 بارتکرار شده است که بنی‌اسرائیل به خاطر نافرمانی‌ها و دنیا‌پرستی‌ها مشمول غضب خدا شدند. و «ضَّالِّینَ» را مسیحیانی می‌دانند که با شرک در تثلیث به بیراهه رفتند. با این حال این مصادیق مانع از تعمیم آن به خود ما نیست، در قرآن گناهان دیگری مثل: شرک، ضلالت ، نفاق، کفر و... از موارد مغضوب واقع شدن شمرده شده است.
35 - موضوع «ولایت» که در آغاز سوره [آیه اول] و جمع‌بندی انتهای آن [آیه 13] و نیز در متن سوره [آیه 9] آمده کلمه کلیدی این سوره به شمار می‌رود و چه بسا امتحانی که نام سوره به آن اشاره دارد ناظر به همین موضوع باشد [والله اعلم].
36 - امروز نیز اگر مسیحیان معتقد به آخرت باورمند هستند، اکثر یهودیان آخرت را در همین دنیا می‌دانند.