21 - بدیهی است خدا نیازی به یاری بندگان ندارد، ناصر و یاور خدا بودن حمایت از دین او و پیامبر و پیروانش است. در آیه 25 سوره آ‌ل‌عمران (3:25) نیز دعوت حواریون به همیاری حضرت عیسی(ع) در مقابله با کافران آمده است. گرچه امروز برخی مسیحیان اسلام را دین شمشیر می‌نامند و افتخار می‌کنند که عیسی(ع) فقط از عشق و ایثار سخن می‌گفت و دست به شمشیر نبُرد، اما در انجیل لوقا [23:27] از زبان عیسی به پیروانش آمده است: «اگر شمشیر ندارید بهتر است لباس خود را بفروشید و شمشیر بخرید»! و در انجیل متی [باب 10 بند 40] می‌خوانیم: «گمان مبرید که آمده‌ام صلح و آرامش را در زمین برقرار سازم، خیر! آمده‌ام تا شمشیر را برقرار نمایم...».

22 - «حَوَارِیُّون» جمع حواری، از ریشه «حُور»، مفهوم سپیدی و روشنی دارد. آنان را سپید جامگان نیز گفته‌اند. این واژه دلالت بر پاکدلی، پاکدامنی و صفای باطن یاران نخستین عیسی(ع) می‌کند. تعداد حواریون که یاران ویژه عیسی مسیح بودند 12 نفر بوده که در چهار آیه قرآن به آنها اشاره شده است [آل‌عمران 52 (3:52) ، مائده 111 (5:111) و 112، صف 14 (61:14) ].

23 - حضرت عیسی(ع) از حواریون پرسیده بود: «چه کسانی یاران من به سوی خدایند؟»و آنها به جای پاسخ ما یاران تو هستیم، مستقیم و بدون واسطه گفتند: «ما یاران خداییم»! و این درس توحیدی بزرگی است که به جای نگاه به رهبر، به مقصد و مقصود نگاه کردند. درحقیقت نصرت خدا، نصرت دادن به نفس خود و نجات آن از خودخواهی و ریختن خوف و حزن از آن و ثابت قدم و قوی دل شدن است: محمد 7 (47:7) - «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ».

24 - دشمنان عیسی مسیح و یارانش، در وهله نخست متولیان متعصّب و منحرف قود یهود بودند که رسالت او را تکذیب می‌کردند و پس از آن حکومت روم که به تحریک و سعایت آن متولیان متکبر، علیه عیسی [به جرم آشوبگری علیه امپراطوری روم] به دستگیری عیسی و یارانش و آزار و شکنجه و کشتار مسیحیان می‌پرداختند.

25 - به رغم اتحاد ارتجاع مذهبی یهود با استبداد سیاسی حاکم بر آن سرزمین، در سال 64 میلادی پطرس، که از حواریون عیسی بود، اولین جمعیت مسیحی را در روم پایه‌گزاری و در سال 70 حکومت روم، پس از تخریب بیت‌المقدس، بسیاری از یهودیان را از اورشلیم اخراج می‌کند. با خروج یهودیان مخالف عیسی، روم مرکز حرکت‌های رو به رشد مسیحیت می‌شود و تا اوایل قرن سوم جوامع اطراف مدیترانه همچنین بریتانیا و دره نیل را در برمی‌گیرد. سرانجام در سال 313 میلادی با پشتیبانی کنستانتین امپراطور روم از این آیین، مسیحیت به سرعت فراگیر ترین مذهب امپراطوری می‌شود. به این ترتیب جمله: «فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ»، در مدت کوتاهی تحقّق یافت.