مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
هیچ مصیبتی [به کسی] نمی‌رسد، مگر به اذن خدا18 [=طبق نظامات او] و کسی که به خدا ایمان آورد، [او] قلبش را [به حکمت آن] هدایت می‌کند و خدا دانای مطلق همه چیز است.
18 - «اذن» را با تسامح اجازه ترجمه می‌کنند، اما هر اجازه‌ای دو طرف دارد؛ آن که اجازه می‌گیرد و آن که اجازه می‌دهد، و گرنه اجازه گرفتن معنا ندارد! اذن خدا همان نظاماتی است که در جهان مقرر داشته و چراغی است که وقتی رهرو به آن می‌رسد سبز می‌شود و اذن عبور می‌دهد. به تعبیر قرآن هر زمین پاکی به اذن پروردگار نباتش را می‌رویاند [اعراف 58 (7:58) ]. نور و گرمای خورشید و باران و هوای پاک، اذن خداست، اگر خاک آلوده نباشد، و استعدادهای درون خود را آشکار می‌سازد.