29 - معنای «لطیف» در قرآن با آنچه امروز می‌فهمیم تفاوت بسیار دارد. در کلمه لطف نوعی ظرافت، دقت، رفاقت و مدارا، در اشیاء و امور، یا گفتار و کردار، وجود دارد. مثل پارچه نازک و لطیف، یا رعایت دقت و ظرافت در جزئیات رفتار. در قرآن آمده است که اصحاب کهف به کسی که او را برای خرید به شهر می‌فرستادند، برای آن که مبادا شناخته و دستگیر شود، توصیه مؤکد کردند با «لطافت» عمل کند، یعنی با احتیاط کامل و با مراقبت و هوشیاری در میان مردم ظاهر شود. اینکه در انتهای آیه تأکید شده خدا لطیف و خبیر است، تأکید می‌کند که او بر جزئیات نا‌دیدنی اعمال مراقب و بینا و از پنهانی‌ترین مراتب آن باخبر است.

30 - مشتقات واژه «خبر» 52 بار در قرآن آمده که 45 بار آن نام نیکوی خبیر [معرفه یا نکره] است. خبیر کسی است که از تمام جزییات باخبر است. اصطلاح خِبره بودن در برخی تخصّص‌ها از همین روی معمول شده است. نام نیکوی خبیر بیش از همه با صفات: لطیف [5 بار]، حکیم [4 بار]، علیم [4 بار]، و بصیر [3 بار] ترکیب شده است که نشان می‌دهد خبر داشتن مطلق خدا، ناشی از توجه به جزئیات نا‌دیدنی [لطیف]، حکمت، علم و بصیر بودن است.