وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ

ما آسمان نزدیک‌تر13 [=پایین‌ترین طبقات جوّ] را با چراغ‌هایی [=ذراتی نورانی] زینت بخشیدیم14 و آن را [وسیله‌ای برای] رجوم15 [=رانش] شیاطین16 [=اشعه ماورای بنفش و سنگ‌های سرگردان] قرار دادیم و برای آن [اجرام] عذابِ آتش افروخته17 را [با سوختن در اثر برخورد به طبقه متراکم پایین‌تر] آماده ساختیم.18

13 - از نظر علمی روشن است که آسمان لاجوردی، سرخی شفق، رنگین کمان و تلألو ستارگان، فقط از زاویه دید ناظرین زمینی قا بل رؤیت است، که زیر چتر طبقات جوّ، نور خورشید را طیفی تجزیه شده از زرد تا بنفش می‌بینند؛ بالاتر از جوّ زمین، آسمان به رنگ سیاه و فاقد این زیبایی‌هاست. این حقیقت را که دانشمندان فضایی کشف کرده‌اند، قرآن در 14 قرن قبل گفته است.

14 - به گفته برخی محقّقان، مصابیح همان ملکول‌ها و اتم‌های اکسیژن و ازن موجود در اتمسفراند که طی روز از نفوذ اشعه مخرب ماورای بنفش [شیاطین] جلوگیری می‌کنند و آن ها را می‌رانند و در شب نیز ذرات انرژی ذخیره شده خود را آزاد ساخته و به سیاهی مطلق شب با «تابش» ضعیف خود، درخشش لطیفی می‌دهند. بیشتر این انرژی‌های ذخیره شده در اولین سپر حفاظتی [لایه ازن] تا 160 کیلومتری زمین در نزدیک‌ترین طبقات اتمسفر قرار دارند [استفاده از کتاب هفت آسمان ص 102].
زینت بخشیدن به آسمان، همان پدیده تجزیه نور خورشید [در برخورد به جوّ زمین] و طیف رنگی است که آسمان لاجوردی و شفق سرخ و تلألو ستارگان را [به دلیل عبور اشعه نوری از هوای موّاج] پدید آورده است، ورای جوّ زمین، آسمان سیاه و ستارگان همچون ذرات گچ پاشیده شده بر تخته سیاه، ثابت و یکنواختند.
درضمن در 5 سوره قرآن به مکانیسم زیبا و رنگین شدن فضای آسمان زمین و مکانیسم حفاظتی آن اشاره شده است:
صافات 6 (37:6) و 7- «إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِینَهٍ الْکَوَاکِبِ وَحِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ مَارِدٍ»
فصلت 12 (41:12) - «...وَزَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَحِفْظًا...»
ملک 5 (67:5) - «وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِین...»
حجر 16 (15:16) و 17- «وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِینَ وَحَفِظْنَاهَا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ»
ق 6 (50:6) - «أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ».

15 - «رَجْم»، راندن است. مثل شیطان رجیم که 9 بار در قرآن تکرار شده است. سنگسار کردن را هم، که نوعی راندن شخص با شدت و نفرت است، رجم می‌گویند، منظور این آیه راندن عناصر مضرّ حیات از ورود به جوّ زمین است.

16 - «شیطان» صفتی است که به هر متمرّد خارج شده از حریم و حدود اطلاق می‌گردد، مثل ابلیس، که با عصیانش از امر پروردگار در سجده به آدم، از حریم فرشتگان هبوط کرد، همچنین انسان‌های طغیانگر و دیو‌صفت [انبیاء 82 (21:82) ، بقره 14 (2:14) ]، و نیز سنگ‌های سرگردان که از مدار خود خارج شده و به جوّ زمین برخورد می‌کنند [حجر 17 (15:17) ، صافات 7 (37:7) ، ملک 5 (67:5) ]، و یا میکرب [ص 41 (38:41) ].

17 - «سعر» به شعله‌ور شدن آتش گفته می‌شود، و «سَعِیر» [در باب فعیل]، که از نام‌های دوزخ است، شدت آن را می‌رساند. در این آیه منظور برخورد سنگ‌های سرگردان با جوّ زمین و سوختن شدید آن است [پدیده شهاب سنگ].

18 - آماده کردن آتش سوزان برای منکران قیامت، همچون قرار دادن اثر کشندگی برای سَم و سکته و سرطان و سایر بیماری‌ها، برای کسانی که مراقب تغذیه و بهداشت و سلامت خود نیستند، نتیجه‌ای طبیعی است.
«عِتاد» آماده شدن و «اِعتاد» [در باب افعال] آماده کردن است، در سوره یوسف آیه 31 (12:31) آمده است که همسر عزیز مصر قبل از ورود یوسف به مجلس، متکاهایی برای بانوان آماده کرده بود «وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّکَأ»، بنابراین در این کلمه مفهوم تدارک قبلی و آمادگی نهفته است.
فعل «أَعْتَدْنَا» که 13 بار در قرآن تکرار شده به نظاماتی اشاره می‌کند که از پیش طراحی و تعبیه شده است. 12 مورد از این تدابیر واکنشی درباره «عذاب» الیم/ مهین/ سعیر، و یکبار درباره «رزق کریم» است [احزاب 31 (33:31) ]. واکنش دستگاه گوارش ما نیز در برابر مواد آلوده و مسموم، و واکنش اعصاب و روان در برابر خطرات ناگهانی و حوادث ناخواسته، سیستمی دفاعی است که آفریدگار مهربان پیش از تولد در جسم و جانمان تعبیه کرده است.