مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ

[که] تو به لطف نعمت [پیامبری] پروردگارت 4 ، [برخلاف برچسب منکران] جن زده [=پریشان‌گوی] نیستی.5

4 - منظور از «نعمت» در این آیه چیست که به سبب آن «بِنِعْمَهِ» پیامبر را مبرای از اتهامات مشرکین شمرده است؟ به نظر می‌رسد منظور همان نبوّت و کتاب باشد که پیامبرانی دیگر نیز از آن برخوردار بودند. قرآن چنین نعمتی را در مورد عیسی‌بن مریم نیز یاد کرده است: زخرف 59 (43:59) - «إِنْ هُوَ إِلا َّعَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَیْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلاً لِبَنِی إِسْرَائِیل»، شبیه آیه 2 سوره قلم (68:2) را در آیه 29 سوره طور (52:29) می‌بینیم «فَذَکِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّکَ بِکَاهِنٍ وَلا مَجْنُونٍ».
نعمت شمردن نبوّت و کتاب را در آیات دیگری نیز می‌توان دید از جمله: فاتحه 7 (1:7) ، نحل 72 (16:72) و 83 (16:83) ، یوسف 6 (12:6) ، مائده 3 (5:3) .

5 - جن‌زدگی در فرهنگ جاهلیت معنای ویژه‌ای داشت که با درک امروزی ما تفاوت دارد. معنای اصلی جن، پوشیدگی و ناشناخته بودن است و مشرکان معاصر پیامبر سخن گفتن از خاموشی خورشید و ستارگان در قیامت و هر آنچه با شناخت آنها تفاوت داشت را به نفوذ جن و شیطان نسبت می‌دادند، و بیماری‌های روحی و روانی و آشفتگی‌های ذهنی را حلول موجودات ناشناخته [جنّ] در روح آدمی تصور می‌کردند. اتهام جن‌زدگی به پیامبر اسلام(ص) در 15 آیه قرآن ذکر شده که با دیوانگی متفاوت است.