42 - همان طور که «لا جَرَمَ» بدون انقطاع و بریدگی و پیوسته و دائمی است، جُرم به گناهانی گفته می‌شود که باعث گسستن پیوند فطری انسان با خدا و بندگان او می‌گردد. جُرم در لغت، بی‌بهره بودن درخت به دلیل قطع ارتباط با آب، خاک، هوا و نور است. تقابل «جرم» را با «شفاعت» در آیات 40 تا 48 مدثر (74:40) و آیات 90 و 100 شعراء (26:90) می‌توان به روشنی دید. در این آیه جرم را در برابر «اسلام» (تسلیم کردن نفس به خدا) قرار داده است که مفهوم سرکشی و طغیان از مرزهای حق دارد.