أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ

یا شریکانی [در دستگاه خدا] دارند؟ [که می‌توانند به شفاعت آنها امیدوار باشند]. اگر راست می‌گویند، آنها را [به وساطت] بیاورند.47

47 - در سومین پرسش، ادّعا و انتظار شفاعت بُت‌ها را، که شریکان دستگاه الهی تصوّر می‌کردند، زیر سؤال می‌برد. آن‌ها برای سؤالات اول و دوم مطلقاً پاسخی نداشتند، اما در سؤال سوم چون به شفاعت بُت‌ها باور داشتند، با تغییر مخاطب از حاضر به غایب، سؤال را با پیامبر مطرح می‌سازد.
در قرآن 40 بار (عدد کامل) از «شریک» و «شرکایی» که مردم، به زعم بشری خود، برای خدا قائل می‌شوند یاد کرده است که همچون طاعون، توحید نظری و عملی را نابود می‌سازند. شرک آفت ایمان و بسیار حسّاس و نادیدنی است به تعبیر پیامبر مکرّم اسلام: «شرک در وجود مؤمن همچون راه رفتن مورچه در شب تاریک روی سنگ سیاه نادیدنی است». ر ک به مقاله «شرکت سهامی خدا و شرکاء» از کتاب «پژوهشی در قرآن» ج 5 ص 93 تا 99.