خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ

[در آن روز از ترس] دید‌گانشان فرو افتاده [=سر به زیرند؛ و] ذلّت بر آنها مستولی می‌گردد، آنها [در دنیا] در حالی که سلامت بودند، به سجود [=عمل صالح در راه خدا] فرا خوانده می‌شدند51 [ولی امتناع می‌کردند].

51 - در مواعظ حکیمانه امام علی(ع) خطاب به زندگان آمده است: «بندگان خدا، اکنون عمل کنید در حالی که زبانتان در اختیار، بدنتان صحیح و سالم، امکان تحرّک گسترده و مجال عمر عریض است، قبل از فراگیری مرگ و حلول موت» (خطبه 196). «اینک عمل کنید که عملتان به سوی خدا بالا می‌رود، توبه سود می‌بخشد، دعا شنیده می‌شود و قلم‌ها(ی فرشتگان ثبت و ضبط کننده) جاری است. مبادرت به عمل کنید در عمری که کاهش می‌یابد و مرضی که زمین‌گیر و حبس می‌کند و مرگی که جانتان می‌ستاند. مسلماً مرگ لذات شما را نابود و خوشی‌های شما را مکدّر و امور مورد پسند شما را دور می‌سازد» (خطبه 230).
«در مسیر حق عمل کنید تا مشمول رحمت خدا قرار گیرید، اکنون که راه روشن است و خدا شما را به سوی بهشت فرا می‌خواند، در حالی که فرصت عذرخواهی (از خلق خدا) و مهلت و فراغت باقی، کتاب عمل گشوده، قلم‌ها جاری، بدن‌ها سالم، زبان‌ها آزاد، توبه قابل شنیدن و اعمال خالص قابل قبول است (خطبه 94).